«قلمرو ممنوعه» یک فیلم سبک کونگ فویی است; از آن نوع فیلم‌های رزمی‌خانوادگی که وقتی سازنده «استیووارت کوچولو» و «شیر شاه» با جکی چان و جت لی همکاری می‌کنند، فیلمی‌مثل آن ساخته می‌شود. البته فیلم‌های بزرگ رزمی‌که در گذشته ساخته شده‌اند فیلمنامه‌هایی از اینگمار برگمن و یا گراهام گرین را دستمایه کار خود قرار ندادند; کاری که آن فیلم‌ها انجام می‌دادند این بود که صحنه‌های خشن اکشن نشان بدهند و چندان هم نگران فروش فیلمشان در گیشه نباشند. با این همه حضور تهیه‌کنندگان خوشنام و خوش‌سابقه‌ای چون رایان کاواناگ و رافائلا‌ دلورنتیس و جون فلتهایمر و کیسی سیلور به علا‌وه راب مینکوف (کارگردان) نشان‌دهنده این است که فیلم «قلمرو ممنوعه» در جهان پرفروش خواهد شد و به قول خود دلورینتس هم برای بینندگان شرقی جالب خواهد بود و هم غربی. خط اصلی داستان فیلم که توسط «جان فوسکو» (آدمکش‌های جوان و هیدالگو) نوشته شده درباره یک نوجوان است که کار‌های متهورانه انجام می‌دهد و سرانجام نیز نام او در افسانه‌ها آورده می‌شود و تاریخچه کونگ فو در چین را می‌سازد. در اینجا کافی است به فیلم «بچه کاراته کا» فکر کنید آن وقت همه چیز دستگیرتان می‌شود. هرچند این فیلم آنقدر کسل‌کننده و یخ است که اجازه ساخت آن در سرزمین چین داده نشد. نکته آزاردهنده در مورد «قلمرو ممنوعه» این است که نمی‌توان آن را کاملا‌ نادیده گرفت. البته تنها نکات جالب این فیلم این است که دو تا از ستارگان محبوب فیلم‌های رزمی‌یعنی جکی چان و جت لی با هم در آن همبازی شده‌‌اند.از اینها گذشته طراح صحنه‌های اکشن این فیلم با«وو‌پینگ یوئن» موفق‌شده است که حرکات اکشن فیلم‌های «ماتریکس» و «ببر خیزان و اژدهای پنهان» و «بیل را بکشید» را طرحی کرده بود. باید اذعان کرد که دو بازیگر اصلی فیلم یعنی جکی چان و جت لی به دلیل بالا‌ رفتن سن با روز‌های اوج خود خیلی فاصله گرفته‌اند. جت لی نقش این شخصیت صمیمی را به خوبی بازی نمی‌کند و چان هم که در اواسط 50 سالگی‌اش قرار دارد دیگر آن آدم متهور و جسوری که یک زمانی شعارش «نه ترس و نه بدلکار و بی‌همتا» بود، نیست.