محمد مایلی کهن سرمربی تیم ملی شد نه امروز که سال پیش هنگامی که محمود
احمدی نژاد می خواست از نمایشگاه مطبوعات بازدید کند او خواب صبحگاهی را
بر خود حرام کرد تا رئیس دولت را ملاقات کرده و به حمایتهای بی دریغ دوران
انتخابات  و بی تیم ماندنش را یادآوری کند مزد شرا گرفت.

چه مدت کمی از آن دیدار کذایی نگذشته بود که سند تیم سایپا را به نامش
زدند و کمتر از سه ماه بعد حکم تیم مربیگری تیم ملی فوتبال را به نامش
زدند تا امت آلزایمر بگیرند و به یاد نیاورند دوازده سال پیش را که تیم با
آن ستاره هایش حاشیه باران شد و مجبور شد برای صعود به جام جهانی از جهنم
استرالیا عبور کنند.

حالا باید آلزایمر بگیرند و در این دوازده سال کارنامه آقا را زیر و
زبر کنند و فقط  حذف ناباورانه تیم ملی امید و سقوط فولاد و پیکان به دسته
اول و اخراج از سایپا را پیدا بکنیم که هیچ کدام برای رسیدن به تیم ملی
شایستگی آور نیست.

حالا باید بازیکنان در اولین اقدام بروند زیر و دوش یک غسل اساسی
بگیرند و مثل بچه مثبت ها فقط کارهای خوب خوب بکنند و لباسهای جلف نپوشندو
از اتاقشان هم صدای ریخته شدن تاس نیاید که به سرنوشت امیر حسین صادقی
دچار نشوند.

با این حساب باید خیلی خوشبین باشیم که حتی خواب جام جهانی را هم
ببینیم چرا که بدترین انتخاب ممکن باعث شده که راحت سرمان را بگذاریم و
بخوابیم با این اوصاف باید با جام جهانی وداع کنیم و منتظر حضور مدیر
روستا و استاد اسدی در تیم ملی باشیم.