تعریف اکوتوریسم]:
در لغت به معنای بوم گردی و طبیعت گردی است.توریسمی است بر مبنای طبیعت وآن شامل درک محیط طبیعی و باعث تامین پایداری اکولوژیکی می شود. اکوتوریسم عبارت است از سفری مسئولانه به مناطق طبیعی که از آنها محافظت می شود و باعث ارتقاء امکانات مردم بومی می شود. نوعی از توریسم که به مسافرت در مناطق دست نخورده به منظور تحسین، مطالعه و لذت بردن از مناظر گیاهان و جانوران وحشی آن در کنار کیفیت فرهنگی موجود درآن مربوط می شود.
Pierce وwallarce اعتقاد دارند که فعالیت های گردشگری در صورت رعایت شش اصل زیر مصداق اکوتوریسم می باشند.
1- التزام به فعالیتهایی که کمترین پیامد منفی زیست محیطی را داشته باشد.
2- زمینه سازی برای افزایش آگاهی و درک طبیعت و ویژگی های فرهنگی که باعث می شود بازدیدکنندگان نسبت به حفظ عناصر طبیعی، خصوصیات فرهنگی احساس مسئولیت بیشتری نمایند.
3- مشارکت در حفظ و مدیریت حفاظتی که به طور قانونی مورد حفاظت قرار می گیرند و همچنین سایر نواحی طبیعی.
4- تقویت مشارکت جوامع محلی در فرآیند تصمیم گیری مربوط به تعیین نوع ومیزان فعالیتهای گردشگری.
5- ایجاد منابع مستقیم اقتصادی وهمچنین درآمدهای مکمل برای جوامع محلی.
6- آموزش جوامع محلی نسبت به ارزشهای طبیعی محیط زندگی آنها.
جاذبه های جهانگردی نوعی عوامل طبیعی و فرهنگی یا انسانی هستند که در آدمی میل به مسافرت ایجاد می کنند. به طور کلی جاذبه ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد:
1- جاذبه های انسانی فرهنگی: میراثهای فرهنگی، تاریخی هنری(آداب و رسوم، سنتها، موسیقی صنایع دستی آشپزی ) بناهای تاریخی(کاخها، موزه ها، مراکز علمی، فنی، کتابخانه هاو....
2- جاذبه های طبیعی: منظره های زیبا، آب وهوای متنوع، کرانه های رودخانه ها و دریاها، جنگلها، کوه ها، آبهای گرم معدنی، گیاهان و حیوانات خاص یک منطقه دریاچه ها، غارها، آبشارها، چشم انداز مناطق پنهان، جزایر کوچک و بزرگ، و دیگر مشخصات یک چشم انداز....
که ما آن را به عنوان اکوتوریست می شناسیم که شامل:
1- اکوتوریسم ورزشی 2- اکوتوریسم زمستانی 3- اکوتوریسم تابستانی4- تفریحی
می باشند.