سلام. سریال اغما در ماه رمضان از شبکه ی اول پخش شد و بازتاب های گسترده ای داشت. نقدهای خوبی بر این مجموعه نوشته شده است که می تواند راه گشای تلویزیون در سریال سازی برای سال های آینده باشد. نمونه ای از این نقدها برگرفته از سایت آفتاب در زیر آمده است.

اغما: ترویج نبودن حمایت خدا- زهرا میرناظم- آفتاب

اغما: حکایت یک سنگ و دیوانه، یک چاه و صد عاقل- آفتاب

فرهنگ پزشکی در اغما- بابک زمانی- اعتماد

سلام من شیطان هستم- نیره رضایی مطلق- همشهری

ماجراهای شیطانک- مهدی نصیری- قدس

به بن بست برخوردیم- مصطفی انصافی- سینمای ما

یادداشتی بر سریال اغما ( سیروس مقدم )

تا چندین و چند قسمت ذهن مخاطب را درگیر این مساله کرده بود که این تصاویر چرا این جوری اند؟ اینجاست که نقطه ی قوت کارگردانی رخ می نماید: ایجاد فضایی متناسب با خط داستانی. استفاده ی تصویربردار از فیلترهای متعدد، حسی را منطبق بر فضای ماورایی سریال به مخاطب القا می کند. در این سریال خبری از تصاویر بی خاصیت « او یک فرشته بود » نیست. تصاویر بدیع و خلاقانه ی امیر معقولی خیلی خوب سریال را از تبدیل شدن به یک سریال معمولی نجات می دهد. حتی نماهای معرف ( که در تلویزیون تبدیل شده است به یک تمرین تصویربرداری برای دستیار ششم کارگردان! ) هم نماهای خوبی هستند و حداقل از سهل انگاری دور افتاده اند.

ادامه را در سینمای ما بخوانید.