در پی اعلام خبر سفر قریب‌الوقوع استفان هاوکینگ، دانشمند برجسته جهان به ایران، دکتر ارفعی، معاون پژوهشی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، جزئیات این سفر را تشریح کرد.

به گزارش خبرنگار «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دکتر ارفعی در این زمینه اظهار داشت: در پی اظهار علاقه استفان هاوکینگ دانشمند برجسته برای دیدن از پژوهشگاه دانشهای بنیادی (IPM) و شرکت در مدرسه ریسمان (که ماه پیش انجام شد) با وی تماس گرفته شد که به دلیل عدم همخوانی برنامه های از پیش تعیین شده با زمان برگزاری مدرسه ریسمان قرار شد بازدید به زمان دیگری موکول شود.

در پی هماهنگی‌های بعدی استفان هاوکینگ موافقت خود را برای سفر به ایران از تاریخ 13 تا 22 ژوئیه (22 تا 31 تیر ماه ) اعلام کرد که در این سفر علاوه بر بحث تبادل نظر با فیزیکدان پژوهشگاه و ایراد سخنرانی تخصصی تعدادی سخنرانی عمومی خواهد داشت.  وی خاطرنشان کرد: هاوکینگ در خاتمه سفرش به ایران در مراسم اختتامیه المپیاد جهانی فیزیک که در اصفهان برگزار می‌شود شرکت خواهد کرد و در طول انجام سفر از نقاط مختلف بازدید می‌کند و با شخصیتهای مهم علمی ملاقات خواهد داشت.

دکتر ارفعی تصریح کرد: استفان هاوکینگ از دانشمندان برجسته فیزیکی نظری است که نقش مهمی در تحول فیزیک گرانه و به ویژه فیزیک سیاه چاله‌ها در چند سال گذشته داشته و مسایل اساسی مهمی را در این زمینه مورد خطاب قرار داده است. در حال حاضر او استاد فیزیک نظری در دانشکده فیزیک نظری و ریاضیات کاربردی دانشگاه کمبریج و صاحب کرسی لوکاس است که دانشمندان بزرگ نیز همچون نیوتن و دیراک صاحب آن بودند.  به گفته وی، حضور استفان هاوکینگ در پژوهشگاه و در دیگر نقاط ایران عاملی برای شناساندن علوم به ویژه فیزیک و جایگاه مهم آن به جوانان خواهد بود؛ علاوه بر آن با توجه ویژه ای که به وی می‌شود این امر مایه توجه بیشتر از سوی سایر دانشمندان به ایران و پژوهشگاه خواهد بود و در ارتقای سطح کیفیت فعالیت‌های علمی و همچنین روابط علمی ایران با دانشمندان سایر کشورها اثر بسزایی خواهد داشت.

استفان هاو کینگ علاوه بر کار علمی تخصصی خود نقش مهمی را بر عمومی کردن علم داشته است و چندین کتاب در این زمینه نوشته که برخی از آنها از جمله «تاریخ مختصر زمان» به فارسی نیز ترجمه شده است.  به گزارش ایسنا، آنچه استفان هاو کینگ را از سایر دانشمندان همتراز خود متمایز کرده و باعث توجه ویژه رسانه ها و عامه به وی شده و او را تا حد یک شخصیت اجتماعی مشهور و ویژه بالا برده است، وضعیت جسمانی خاصش است که از زمان جوانی در 21 سالگی در حالی که دانشجوی دانشگاه کمبریج بود، مشکلات حرکتی را حس کرد و پس از معاینات معلوم شد که دچار بیماری علاج ناپذیر ALF می‌باشد.

با روحیه قوی عل‌رغم انتظار متفاوت و مایوس کننده که پزشکان داشتند تا هم اکنون که 65 سال با بیماری مبارزه کرده است. هر چند بیماری پیشرفت کرده و امکان هر گونه حرکتی و حتی سخن گفتن را از او گرفته است ولی او با انرژی و امید به کار علمی خود و گسترش دانش ادامه داده است و این تلاش و موفقیت خاص او را در زمره شخصیتهای نمونه در جهان قرار داده است.

منبع: