در قسمت های قبل از آلبرت آینشتاین بعنوان کسی که با نظریه نسبیت خود رهگشای بروز نظریه ابعاد موازی گردید نام بردم. بانی تحول عظیمی که در دانش نوین بشری پدیدار گردید. سرعت نور اندازه گیری شد و به تبع آن دو مبحث مهم یعنی زمان و مکان در نزدیک ترین فاصله جهت بهم پیوستن و یکی شدن قرار گرفتند تا جدال بر سر کشف ضد ماده و حذف این فاصله باقی مانده به اوج رسیده باشد. در کنار نظریه نسبیت باید از نظریه فیزیک کوانتوم هم نام برد. نظریه ای که به واکنش های اتم و زیرمجموعه های آن می پردازد. بنا بر این نظر، واکنش مواد با نوع روئیت آنها متغیر می باشند یا به تعریفی دیگر نوع روئیت در نوع رفتار ماده تاثیر مستقیم دارد.

امروز دانشمندان در تلاش می باشند تا نظریه کوانتوم و نسبیت را در یک راستا قرار دهند و به همین دلیل هم نظریه ابعاد موازی یا جهان های موازی شکل گرفت.اما برای روشن تر شدن این نکته باید در بدو امر به معنای بعد و سپس بعد چهارم اشاره نمایم. (لازم بذکر است که در کتاب در دست نگارش با فصلی جامع در این زمینه و همچنین راجع به بعد پنجم و اینکه چگونه با گذر از آن می توان به آرزوی بزرگ عبور از سرعت نور رسید قرار گرفته که می توانید پس از انتشار این فصل کامل و بسیار مهم را مطالعه فرمائید)

(بر روی ادامه مطلب کلیک نمائید)

اکثر مردم بر این عقیده می باشند که ما در جهانی سه بعدی زندگی می کنیم که اگر مبنای تائید هر مسئله ای را بر فرض قابلیت مشاهده شدن قرار دهیم می تواند دیدگاهی صحیح باشد اما این سئوال ساده مطرج می شود که آیا چون ما تنها قادر به مشاهده سه وجه از یک شیء می باشیم ایا می توان اذعان داشت که آن شیء فاقد وجوه دیگر می باشد؟ پس با نگاهی ساده می توان به اینکه دیدگاه فوق فاقد هرگونه منطقی ست پی برد. حال اگر جهانی چهار بعدی را در تصور خود رسم نمائیم در خواهیم یافت که اصلاٌ چهان سه بعدی هرگز وجود نداشته و وجود آن زائیده تخیل ما بوده است. بعد در تعریف ساده سمت ، راستا و یا وجهی از یک شیء می باشد. این وجه که می توان بصورت یک خط آنرا مجسم نمود می بایست که بحالت عمودی بر وجه قبلی قرار گرفته باشد.

این خط  در دو سمت شرق و غرب و بوسیله یک پیکان که به سمت جلو وعقب حرکت می کند قرار گرفته و تشبیهی ست از جهان تک بعدی که با علامت x  نشان داده می شود. برای نمایش بعد دوم می بایست ابتدا آنرا بگونه ای ترسیم نمود که بر بعد نخست حالت عمود داشته باشد. این بعد تشبیه جهان دوم است که با نماد Y نشان داده می شود و به سمت بالا و پائین در حرکت است. حال متوجه می شویم که با مشخص شدن مختصات زمین تنها فضای بالای آن باقی مانده که با عمود کردن آن بر صفحه حاصله از دو بعد اول و دوم بوجود خواهد آمد که آنرا با حرف Z  نشان می دهند. بعد از ابعاد سه گانه ای که برای ما قابل روئیت می باشند می رسیم به بعد چهارم که تنها عده ای از نوابغ عالم قادر به درک این بعد گردیده اند و عقل ما بخاطر وابستگی صرف به حواس پنجگانه از درک آن عاجز می باشد.

ترسیم این بعد نیز برای ما غیر ممکن است زییرا که حواس ما به جهانی سه بعدی معطوف گردیده و رهانیدن این ذهنیت کاری بس شاق و مشکل می باشد. تنها راه برای ترسیم بعد چهارم فضاسازی است که بنام 3D مشهور گردیده اند. این سه بعدی های فضاسازی شده باعث می شوند تا در تعریف بعد چهارم با مشکل کمتری مواجه گردیم. می توانید شکل هندسی فضاسازی شده را در تصویر فوق مشاهده نمائید.

ادامه دارد....