کاربران برای استفاده از GPRS نیاز دارند تلفن همراه یا ایستگاهی که GPRS را پشتیبانی کند ( تلفن های «GSM» کنونی آن را پشتیبانی نمی کنند ) . همچنین شبکه تلفن همراه که GPRS را پشتیبانی می کند.

 فعال شدن GPRS برای کاربران ،کسب آگاهی از نحوه ارسال یا دریافت اطلاعات GPRS با استفاده از انواع تلفن تلفن همراه که شامل تنظیمات نرم افزای و سخت افزاری خواهد بود. وجود مقصد ارسال یا دریافت اطلاعات از طریق GPRS که این مقصد در خدمات، کوتاه پیام تلفن همراه دیگری است و در GPRS نشانی اینترنت خواهد بود چون هدف از طراحی GPRS در دسترس قرار دادن اینترنت به طور کامل در اختیار کاربران است تا بتوانند در هر صفحه وب یا سایر برنامه های کاربرد اینترنت دسترسی یابند.

 با توجه مطالب بالا  گزینه های کلیدی GPRS از منظر بهره بردار شبکه را توضیح خواهیم داد.

سوئیچینگ بسته ای : GPRS متشکل از بسته ای با واسط هوا روی شبکه «GSM» که شبکه ای براساس سوئیچیگ مداری موجود است. بدین طریق، کاربر استفاده از خدمات داده مبتنی بر بسته ها را دارد. تکمیل ساختار شبکه مدار سوئیچی به همراه سوئیچینگ بسته ای ارتقای مهمی به شمار می رود. به هر حال استاندارد GPRS به شیوه ای بسیار سنجیده توسعه یافته است؛ بهره برداری های شبکه تنها نیاز به افزودن یک زوج گره ساختاری جدید به ارتقاع نرم افزار برخی از اجزای موجود در شبکه دارد .

با GPRS اطلاعات به چند قسمت تقسیم می شود اما بسته های مربوط به هم قبل از ارسال و بازسازی در مقصد مشخص می گردند . سوئیچینگ بسته ای به مثابه یک پازل است؛ تصویر پازل در کارخانه سازنده به قطعات مختلفی تقسیم و بسته بندی می گردد. زمانی که مشتری آن را خرید دوباره کنار هم چیده و شکل اصلی را می سازد. تمامی قطعات مرتبط کنارهم جای می گیرند اما نحوه بازسازی آن متفاوت است. اینترنت نیز مثال دیگری از شبکه داده بسته ای است .

بازده طیف : سوئیچینگ بسته ای بدین معناست که منابع رادیویی تنها زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که کاربرد در حال ارسال یا دریافت اطلاعات باشد. به جای اختصاص کانال رادیویی به کاربر داده تلفن همراه برای دوره زمانی ثابت می توان آن را بین چند کاربر همزمان به شاتراک گذاشت . این عمل استفاده از منابع رادیویی کم یابد را بهینه می کند چون تعداد زیادی از کاربران GPRS می توانند پهنای باند را به اشتراک گذاشته و از یک سلول تغذیه شوند.

تعداد واقعی کاربرانی که پشتیبانی می شوند بستگی به برنامه مورد استفاده و نرخ داده انتقالی دارد. به دلیل بازده طیف GPRS نیاز کمتری به خالی نگهداشتن ظرفیت اضافی برای ساعات اوج شلوغی خواهد بود. بنابراین GPRS به بهره برداری های شبکه این امکان را می دهد که استفاده از منابع شبکه شان را به گونه ای پویا و انعطاف پذیر به حداکثر برسانند. GPRS باید ظرفیت زمانی اوج کاری شبکه را توسعه دهد هنگامی که به طور همزمان : منابع رادیویی کمیاب را به گونه ای کاراته و با پشتیبانی از اتصالات مجازی مشخص می کند.

ترافیکی که قبلاً با استفاده از مدار سوئیچی داده ارسال شده را جابه جا می کند و خدمات کوته پیام و کانال سیگنالی دهی ایجاد شده از جابجایی ترافیکی که با استفاده از خدمات کوته پیام ارسال شده کاهش می دهد