خدای نخواسته... خدای نخواسته... زبان دشمن لال فکر نکنید اینجانب از تمامی مصایب زندگی و بار مشکلات سبکدوش گشته زیر چند گرام خاک و ریگ به خواب رفته ام. نخیر... ابداً ابدا خو نمیشه گفت... باز هم هرچی باشه انسان هستیم و فانی، گرچه مرد نمیرد به مرگ و اگر هم به مرگ بمیرد صدقه ی سر شما... به هر حال ما زنده و سلامت هستیم و نفسی می آید و نفسی می رود و خلاصه هنوز فیصدی ناچیزی از اکسیجن دنیا حراممان می گردد.

بر اثر مشکلات بسیار، دردسرهای روز افزون و مصروفیتهای طاقت فرسا چند گاهی فرصت نبشتن میسر نگردید و اگر هم گردید هر قدر شیرخط و استخاره کردیم به نتیجه نرسیدیم زودتر از چه بنویسیم. دنیاست و هزار موضوع. از همی اکشن های مقامات دولت جمهوری اسلامی عزیز خودما ده جشن گرفته تا مبارزه هیلاری جان همرای رقیب اش و جالب اینجاست "که رقیب هم انگشت نمی خاید کلینتن دیده بر هم نه" و همه و همه ی موضوعات جالب "کورنی" او "بهرنی" خبرونه و الخ...

اولاً که فکر نکنم کسی از کوچه ی معشوقه ی ما گذشته باشه و سری به کلبه ی احزان زده باشه. ثانیاً اگه هم زده زیاد محکم سر نزده و اگر هم محکم سرزده سلامی نزده. ثالثاً همی چهارم چی میشه؟ رابعاً یا اربعن؟ کشف شد: رابعه هم نام دری نیست واژه ی عربی به معنی چهارمی میباشد.

تمامی مطالب فوق محض خالی نبودن عریضة و بهتر شدن املاء و انشای نویسنده به نگارش درآمد.

 

تا اطلاع ثانوی