حالا آفتاب روی شیشه کمرنگ تر شده و شبها بلند می شود
حالا دم صبح و آخر شب بیشتر از همیشه می لرزم
حالا دوباره صدای زوزه ی باد پشت پنجره می پیجد و برگهای مرده را کف حیاط می ریزد
حالا من می نشینم و از زور تب سرگیجه می گیرم و یک بند سرفه می کنم
به تو می اندیشم که اینجا نیستی و به روزهای سخت دوری...
می دانی ؟
دلم تو را می خواهد ...
دلم فریاد ...صدای داد و در به هم کوبیده می خواهد
دلم خواب عمیق بی دارو ،موهای بلند سیاه و چشمانی بی اشک می خواهد
دلم دستهایی که نمی لرزد ، دلی آرام و سر بی درد می خواهد
می دانی ؟
دلم دانستن می خواهد و فرصت ، گشاده دستی و لبخند و پرسش و اشتیاق ...
دلم همراهی می خواهد  
حالا از عطر باران هم بوی تو می آید و من میان این همه دایره چرخ می زنم
و تنم از بوی باران پر می شود
دلم یک خط آبی می خواهد و یک آسمان روشن و یک دست مهربان
دلم هق هق با اشک می خواهد و بغض فرو نخورده و لبهایی بی ترک و انتظاری که پایان داشته باشد
می دانی ؟
دلم می خواهد چنگی بزنم در رویاها و فکرها و خیالم ...
دلم ...
می دانی ؟
دلم گرمای دستان تو را می خواهد
دلم تو را می خواهد ...