پروژه لازاروس‎‎‏
‏The Lazarus Project

نویسنده و کارگردان: جان گلن. موسیقی: برایان تیلر. مدیر فیلمبرداری: یرژی
زایلینسکی. تدوین: فرد راسکین. طراح ‏صحنه:جرمی رید. بازیگران: پل واکر[بن گاروی]،
پایپر پرابو[لیزا گاروی]، بروکلین پرولکس[کتی گاروی]، باب ‏گانتون[پدر ازرا]، لمبرت
ویلسون[آوری]، لیندا کاردلینی[جولی اینگرام]، تونی کوران[ویلیام ریدز]، ملکوم
‏گودوین[رابی]، راس مک میلان[دکتر جیمز]. 100 دقیقه. محصول 2008 آمریکا. نام دیگر:
‏The Heaven ‎Project‏. ‏

دالاس، تگزاس. بن گاروی مجرم سابق اینک کارگری سخت کوش و همسر و پدری مهربان است
و زندگی ساده ای و ‏بی دغدغه ای را با همسرش لیزا و دخترش کیتی می گذراند. تا اینکه
یک شب برادرش ریک از راه می رسد. ریک که ‏تازه از زندان آزاد شده به او پیشنهاد
انجام کاری پولساز می کند. ریک رد می کند، ولی حوادثی که در پی می آیند وی ‏را
مجبور به پذیرش پیشنهاد ریک می کند. حین سرقت ریک و همکارشان فلپس به همراه یکی از
نگهبانان کشته می ‏شود و بن به دام می افتد. دادگاه او را در مرگ این سه نفر مقصر
دانسته و بن را به خاطر جرم ناکرده به مرگ محکوم ‏می کند. در روز موعود مراسم اعدام
با تزریق مواد سمی انجام می شود، اما مدتی بعد بن خود را در میانه یک جاده در
‏ایالت اورگون می یابد. برخورد با کشیشی به نام ازرا او را به این نتیجه می رساند
که خداوند او را نجات داده و زندگی ‏تازه ای به وی اعطا کرده و باید زندگی گذشته و
خانواده اش را فراموش کند. تلاش های بن برای گریز از آنجا با ‏حضور مرموزی مردی
فرشته گون به نام آوری نیز با شکست روبرو می شود. اما بن که خود را بیگناه می داند
و در ‏آرزوی پیوستن به خانواده اش می سوزد، با یافتن نشانه هایی در محوطه به این
نتیجه می رسد که این حوادث خواست ‏خداوند نیست و باید بگریزد... ‏

‎‎چرا باید دید؟‎ ‎

پروژه لازاروس یا پروژه موهبت الهی اولین فیلم جان گلن در مقام کارگردانی است که
همین یکی دو سال اخر با نوشتن ‏فیلمنامه و تهیه کنندگی وارد سینما شده است. دم دست
ترین کار وی در زمینه فیلمنامه نویسی را هم می شود فیلم چشم ‏عقاب/ایگل آی اعلام
کرد که همین یکی دو ماه اخیر اکران شد و آش دهان سوزی نبود. فیلم اخیر نیز که بر
اساس ‏داستانی از اوان آستروسکی تهیه کننده ساخته شده، بر خلاف انتظار توقع ها را
برآورده نمی کند. ‏

پروژه لازاروس که در آغاز به دلیل ریتم کند و بهتر است بگوییم به دلیل دوری
عامدانه کارگردان از خلق هیجان، ‏ریتمی موقر دارد تا نیمه داستان و دومین گریز بن
ظاهری رازآمیز و حتی دینی دارد. اما با تبدیل شدن قصه در نیمه ‏دوم به فیلمی معمولی
در گونه قصه های پروژه های به شدت سری یا دولت پنهان از تک و تا می افتد. وقتی
تماشاگر ‏می فهمد همه اینها بازی بیش نبوده و بن دستمایه یک آزمایش در آسایشگاهی
روانی شده تا روی احساس گناه او به ‏عنوان نمونه جنایتکاران آزمایش شود، آنچه در پی
می آید فقط سرخوردگی است. حتی لحظات گشودن معما و کشف ‏آنچه در پشت پرده می گذرد،
عاری از هیجان معمول است. ‏

اگر گلن توانسته بود تم اولیه را حفظ کرده و به زندگی دوباره یا زندگی پس از مرگ
بچسبد، شاید اکنون با فیلم منسجم ‏تری روبرو بودیم که می شد با خیال راحت تماشای آن
را توصیه کرد. ولی فیلم فعلی حداقل برای دوستداران پل واکر ‏که از وی خاطره خوشی در
سریع و خشمگین در یاد دارند، مایوس کننده است. البته با سوژه ای که دارد بعید نیست
به ‏همین زودی سر از برنامه های ماورایی سینمایی تلویزیون خودمان درنیاورد!‏

ژانر: درام، مهیج