گران تورینو‏‎ ‏/ Gran Torino

کارگردان: کلینت ایست وود. فیلمنامه: نیک شنک بر اساس داستانی از دیو جانسون و
خودش. موسیقی: کایل ایست وود، ‏مایکل استیونز. مدیر فیلمبرداری: تام اشترن. تدوین:
جوئل فاکس، گری روچ. طراح صحنه: جیمز جی. موراکامی. ‏بازیگران: کلینت ایست وود[والت
کووالسکی]، بی ونگ[تائو ونگ لور]، آهنی هر[سو لور]، مایکل کوروسکی[جاش ‏کووالسکی]،
بروک چیا تاهو]مادر تائو]، چی تاهو]مادربزرگ مطلقه تائو]، سانی وو[اسموکی]،
کریستوفر کارلی[پدر ‏یانوویچ]، برایان هیلی[میچ کووالسکی]، جرالدین هیوز[کارن
کووالسکی]، دریما واکر[اشلی کووالسکی]، جان کارول ‏لینچ[مارتین آرایشگر]، دوا
موا[فونگ ملقب به اسپایدر]. 116 دقیقه. محصول 2008 آمریکا. نامزد جایزه بهترین آواز
‏از مراسم گولدن گلاب، برنده جایزه بهترین بازیگر مرد/ایست وود و بهترین فیلمنامه
از انجمن ملی منتقدان آمریکا. ‏

والت کووالسکی کهنه سرباز جنگ کره، پس از مرگ همسرش تنها می شود. رابطه چندانی
با پسر و عروسش ندارد و ‏نوه اش نیز چشم به خانه و اتومبیل فورد کلاسیک اش- گران
تورینو- دوخته و مرگش را روزشماری می کند. از طرف ‏دیگر تندخویی خود والت نیز مانع
از برقراری ارتباط وی با دیگران می شود و زمانی که کشیش محله به توصیه همسر
‏متوفایش به دیدن وی می آید، با رفتار خشن وی روبرو می شود. این وضعیت با اثاث کشی
خانواده ای کره ای به ‏همسایگی والت بحرانی تر می شود، چون همان طور که والت چشم
دیدن چشم بادامی ها را ندارد آنها نیز از همسایگی ‏با قاتل پدران یا اقوام شان
خوشحال نیستند. اما اقدام ناموفق پسر کوچک خانواده به نام تائو در سرقت گران
تورینوی ‏کووالسکی که به تشویق بچه های خلاف کار محله صورت گرفته، اوضاع را بیش از
پیش به هم می ریزد. اصرار ‏گروه خلافکاران که یکی از اقوام تائو نیز درمیان آنها
قرار دارد مبنی بر پیوستن وی به گره، باعث می شود کووالسکی ‏ناخواسته در درگیری
میان آنها دخالت کرده و جان تائو را نجات دهد. این کار وی سیلی از هدایا را به خانه
وی سرازیر ‏می کند. چیزی که به مذاق والت پیر سازگار نیست، اما ابراز حق شناسی
خانواده با نجات سو دختر خانواده توسط والت ‏از دست خلافکاران محل بیش از گذشته شدت
می گیرد. مادر خانواده که از رفتار مردانه والت خوشش آمده، پسرش را ‏برای جبران
گناه و شکل گرفتن شخصیت اش نزد والت می فرستد. والت ابتدا نمی پذیرد، ولی کم کم
آموزش تائو را ‏دلچسب می یابد و حتی به وی در یافتن کار کمک می کند. اما اصرار
خلافکاران محل مبنی بر پیوستن تائو به آنها این ‏بار با شدت بیشتری همراه است و
زهرچشم والت نیز با دزدیده شدن و تجاوز به سو پاسخ داده می شود. چیزی که والت
‏کووالسکی را به خشم می آورد...‏

‏چرا باید دید؟‏‎

دومین فیلم ایست وود کهنه کار و پا به سن گذاشته در سال اخیر که مانند بچ? عوضی
موفق به جلب نظر منتقدان و ‏تماشاگران شد. گران تورینو که نامش را از اتومبیل فورد
مدل 1972 گرفته، اشاره ای واضح و روشن به روزگار از ‏دست رفته و معیارهای اخلاقی
فراموش شده دارد. در یک کلمه فیلم درباره زوال ارزش هاست، آن هم از نگاه مردی ‏عمل
گرا که زمانی تنها راه حل را ابراز خشونت و حل مشکل از طریق فیزیکی-عملاً حذف آن و
مرگش- می دانست. ‏چیزی که در شخصیت های سینمایی ایست وود نیز مشاهده کرده بودیم و
خود به شکلی آگاهانه و زیبا به آنها ارجاع می ‏دهدو گران تورینو به نوعی مرثیه ای
برای این شخصیت سینمایی رو به مرگ نیز هست. مرگی در خور این شخصیت ‏که معنایی هم بر
آن متصور باشد. ‏

البته گران تورینو در نگاه نسخت چیز در مایه های آرزوی مرگ چارلز برانسون و نبرد
او با خلافکاران محلی دارد. ‏پلیس تا اواخر فیلم حتی حضور فیزیکی در کوچه و خیابان
ندارد و همین تماشاگر و والت کووالسکی را در دادن جواب ‏خشونت به وسیله خشونت محق
جلوه می دهد. همه انتظار داریم که ایست وود و در واقع شخصیت سینمایی سوار بی نام
‏او پاسخ همه این اجامر و اوباش را با سلاح بدهد. همان طور که در برای یک مشت دلار
ابتدا با انگشتانش قربانیان بی ‏ادب خود را هدف می گرفت و می شمرد و سپس هفت تیر
واقعی اش را از غلاف بیرون می کشید. اما غافلگیری در ‏راه است. این بار حتی با وجود
همسو شدن کشیشی که به روش های عمل گرایانه وی ایمان آورده، سرباز پیر به تلافی
‏تمامی آن جان هایی که در جنگ ستانده(و قتل شمرده نمی شود) خود را آماج گلوله های
تبهکاران نوجوان می کند تا ‏شاهدانی بر اقدام پلیس علیه آنها فراهم کند. او به
رستگاری می رسد و شخصیت سینمایی ایست وود نیز رستگار می ‏شود. شاید نژادپرست ها
زیادی از دیدن این فیلم به نتیجه ای همسان برسند یا تلنگری کوچ به روح و روان شان
باشد، ‏که اگر چنین شود باید گفت دست مریزاد آقای ایست وود! راستی که دود از کنده
بلند می شود!‏

ایست وود گران تورینو را با هزینه 35 میلیون دلار ساخته و به جرات می شود گفت که
هر دلاری که برای القای این ‏پیام به نژادپرست ها خرج کرده به جا بوده است. ایست
وود نشان می دهد که می توان به نجات نژادپرست ها امیدوار ‏بود. همین طور به نجات یا
تادیب تبهکاران رنگین پوستی که آمریکا را وطن خود ساخته اند. کشوری برای همه
‏مهاجران، حتی دشمنان سابق مانند ژاپنی ها و کره ای ها. آدم هایی که والدین بعضی از
آنها از راه ازدواج با همین ‏سربازان آمریکایی به این کشور راه پیدا کردند. گران
تورینو دعوت نامه ایست وود به درک متقابل و همزیستی مسالمت ‏آمیز است. آرزو می کنم
چشم های بینا و گوش های شنوایی زیادی برای آن وجود داشته باشد!