مسافران‎‎‏  / ‏Passengers

کارگردان: رودریگو گارسیا. فیلمنامه: رونی کریستینسن. موسیقی:
اد شیرمور. مدیر فیلمبرداری: ایگور جدو لیلو. ‏تدوین: تام نوبل. طراح صحنه: دیوید
بریسبین. بازیگران: آن هاتاوی[کلر سامرز]، پاتریک ویلسون[اریک]، اندره ‏برافر[پری]،
سلیا دووال[شانون]، دیوید مورس[ارکین]، دایان ویست[تونی]، ویلیام بی دیویس[پدربزرگ
اریک]. ‏محصول 2008 آمریکا. ‏

پس از سقوط یک هواپیما، روان درمانگری به نام کلر سامرز مامور
می شود تا با 5 نجات یافته از حادثه ملاقات کرده ‏و در بهبود وضعیت روحی آنها
بکوشد. اما زمانی که بازماندگان به یادمانده های خود از حادثه را با وی در میان می
‏گذراند، تناقض ها رخ می نماید. چند نفر از مسافران از آتش گرفتن یکی از بال های
هواپیما بر اثر انفجار سخن می ‏گویند، در حالی که شرکت مسافربری هوایی اصرار دارد
این حادثه صرفا بر اثر بی احتیاطی خلبان اتفاق افتاده است. ‏همزمان یکی از مسافران
به نام اریک تصمیم به ایجاد ارتباط عاطفی با کلر می گیرد. اما کلر اصرار دارد که
ارتباط ‏شان از دایره روابط شغلی خارج نشود. ولی سماجت های اریک سبب می شود تا کلر
نیز علاقه ای نزد خود به اریک ‏احساس کند. کلر همزمان به تعقیب ماجرای سانحه
هواپیما ادامه می دهد، چیزی که باعث خشم یکی از مسئولین شرکت ‏هوایی می شود. از طرف
دیگر غریبه ای مرموز در اطراف نجات یافتگان می پلکد و گویی آنها را تحت نظر دارد.
‏وقایعی که با ناپدید شدن یک به یک نجات یافتگان چهره ای مرموزتر به خود می
گیرد...‏

‏چرا باید دید؟‏‎‏

رودریگو گارسیای 49 ساله و اهل کلمبیا بدون پسوند نامش شاید
برایتان آشنا نباشد، ولی او فرزند نام آورترین نویسنده ‏آمریکای لاتین-گابریل
گارسیا مارکز- است.او نیز مانند پدرش در زمینه فیلمسازی درس خوانده، ولی فرجام
حضورش ‏در عالم سینما خوش تر از پدرش بوده است. اشاره ام به فیلم های مستقل متعدد
یا متفاوت مانند 9 زندگی است که ‏جوایزی ارزنده برایش به ارمغان آورده اند. یا
جایزه بخش نوعی نگاه که برای فیلم چیزهایی که فقط می توانی با نگاه ‏کردن به او
بگویی نصیب اش شده است. تجربه هایی گسترده او در زمینه فیلمبرداری، تهیه کنندگی،
نویسندگی و ... ‏سبب شده تا بر رسانه تسلطی معقول پیدا کند، اما سرنوشت مالی خوبی
در انتظار آخرین کارش نیست. ‏

مسافران به رغم بودجه معقول 25 میلیون دلاری و ظاهر شسته رفته
اش، یک دیگران تازه است که ارواح سرگردانش ‏بی آزارند و می خواهند همدیگر را قانع
کنند تا به سوی آن دنیا بشتابند. فیلمنامه رونی کریستینسن به رغم دکوپاژ خوب
‏گارسیا قادر به حفظ تعادل میان پیرنگ های فرعی نیست. گاه بعضی سرنخ ها فراموش می
شوند و گاه هرگز دنبال نمی ‏شوند. انتخاب بد آن هاتاوی نیز مانع از جذب بیننده می
شود، شیمی میان صاحب درشت ترین چشم های سینمای آمریکا ‏با یکی از بازیگران خوش آتیه
هرگز شکل نمی گیرد. ‏

فیلم های با مایه های متافیزیک باید واجد ویژگی هایی باشند تا
بتوانند در اذهان باقی بمانند. هراس آورباشند یا نشاط ‏آور، جدی باشند یا کمدی؛ ولی
مسافران تنها می خواهد هیجان آفرینی کند و چیزی جز ادامه دست چندم فیلم هایی مانند
‏حس ششم یا دیگران نیست. وقتی به مرده بودن شخصیت های فیلم پی می بریم، تنها چیزی
که بر جای می ماند افسوس ‏بر وقت تلف شده است. اگر نام گارسیا در عنوان بندی فیلم
نبود، می شد آن را به راحتی منتسب به یکی از کارچرخان ‏های هالیوود کرد، ولی حیف!‏

ژانر: ترسناک، مهیج