مسافران / Passengers
کارگردان: رودریگو گارسیا. فیلمنامه: رونی کریستینسن. موسیقی:
اد شیرمور. مدیر فیلمبرداری: ایگور جدو لیلو. تدوین: تام نوبل. طراح صحنه: دیوید
بریسبین. بازیگران: آن هاتاوی[کلر سامرز]، پاتریک ویلسون[اریک]، اندره برافر[پری]،
سلیا دووال[شانون]، دیوید مورس[ارکین]، دایان ویست[تونی]، ویلیام بی دیویس[پدربزرگ
اریک]. محصول 2008 آمریکا.
پس از سقوط یک هواپیما، روان درمانگری به نام کلر سامرز مامور
می شود تا با 5 نجات یافته از حادثه ملاقات کرده و در بهبود وضعیت روحی آنها
بکوشد. اما زمانی که بازماندگان به یادمانده های خود از حادثه را با وی در میان می
گذراند، تناقض ها رخ می نماید. چند نفر از مسافران از آتش گرفتن یکی از بال های
هواپیما بر اثر انفجار سخن می گویند، در حالی که شرکت مسافربری هوایی اصرار دارد
این حادثه صرفا بر اثر بی احتیاطی خلبان اتفاق افتاده است. همزمان یکی از مسافران
به نام اریک تصمیم به ایجاد ارتباط عاطفی با کلر می گیرد. اما کلر اصرار دارد که
ارتباط شان از دایره روابط شغلی خارج نشود. ولی سماجت های اریک سبب می شود تا کلر
نیز علاقه ای نزد خود به اریک احساس کند. کلر همزمان به تعقیب ماجرای سانحه
هواپیما ادامه می دهد، چیزی که باعث خشم یکی از مسئولین شرکت هوایی می شود. از طرف
دیگر غریبه ای مرموز در اطراف نجات یافتگان می پلکد و گویی آنها را تحت نظر دارد.
وقایعی که با ناپدید شدن یک به یک نجات یافتگان چهره ای مرموزتر به خود می
گیرد...
چرا باید دید؟
رودریگو گارسیای 49 ساله و اهل کلمبیا بدون پسوند نامش شاید
برایتان آشنا نباشد، ولی او فرزند نام آورترین نویسنده آمریکای لاتین-گابریل
گارسیا مارکز- است.او نیز مانند پدرش در زمینه فیلمسازی درس خوانده، ولی فرجام
حضورش در عالم سینما خوش تر از پدرش بوده است. اشاره ام به فیلم های مستقل متعدد
یا متفاوت مانند 9 زندگی است که جوایزی ارزنده برایش به ارمغان آورده اند. یا
جایزه بخش نوعی نگاه که برای فیلم چیزهایی که فقط می توانی با نگاه کردن به او
بگویی نصیب اش شده است. تجربه هایی گسترده او در زمینه فیلمبرداری، تهیه کنندگی،
نویسندگی و ... سبب شده تا بر رسانه تسلطی معقول پیدا کند، اما سرنوشت مالی خوبی
در انتظار آخرین کارش نیست.
مسافران به رغم بودجه معقول 25 میلیون دلاری و ظاهر شسته رفته
اش، یک دیگران تازه است که ارواح سرگردانش بی آزارند و می خواهند همدیگر را قانع
کنند تا به سوی آن دنیا بشتابند. فیلمنامه رونی کریستینسن به رغم دکوپاژ خوب
گارسیا قادر به حفظ تعادل میان پیرنگ های فرعی نیست. گاه بعضی سرنخ ها فراموش می
شوند و گاه هرگز دنبال نمی شوند. انتخاب بد آن هاتاوی نیز مانع از جذب بیننده می
شود، شیمی میان صاحب درشت ترین چشم های سینمای آمریکا با یکی از بازیگران خوش آتیه
هرگز شکل نمی گیرد.
فیلم های با مایه های متافیزیک باید واجد ویژگی هایی باشند تا
بتوانند در اذهان باقی بمانند. هراس آورباشند یا نشاط آور، جدی باشند یا کمدی؛ ولی
مسافران تنها می خواهد هیجان آفرینی کند و چیزی جز ادامه دست چندم فیلم هایی مانند
حس ششم یا دیگران نیست. وقتی به مرده بودن شخصیت های فیلم پی می بریم، تنها چیزی
که بر جای می ماند افسوس بر وقت تلف شده است. اگر نام گارسیا در عنوان بندی فیلم
نبود، می شد آن را به راحتی منتسب به یکی از کارچرخان های هالیوود کرد، ولی حیف!
ژانر: ترسناک، مهیج
