برزخ/گرگ و میش‎‎‏ ‏ / Twilight

کارگردان: کاترین هاردویک. فیلمنامه: ملیسا روزنبرگ بر اساس
داستانی به همین نام اثر استفانی مه یر. موسیقی: ‏کارتر بورول. مدیر فیلمبرداری:
الیوت دیویس. تدوین: نانسی ریچاردسون. طراح صحنه: کریستوفر براون، ایان ‏فیلیپس.
بازیگران: کریستین استوارت[بلا سوان]، بیلی برک[چارلی سوان]، رابرت پتینسون[ادوراد
کولن]، اشلی ‏گرین[الیس کولن]، نیکی رید[روزالی هال]، جکسون رتبون[جاسپر هال]، کلان
لوتز[امت کولن]، پیتر فسینلی[دکتر ‏کارلیسل کولن]، کم گیجندت[جیمز]، تیلر
لوتنر[جیکاب بلک]. 122 دقیقه. محصول 2008 آمریکا. ‏

بلا سوان پس از ازدواج مجدد مادرش، نزد پدرش کلانتر سوان در
شهرک فورکس، واشنگتن اقامت می کند. بعد از ‏رسیدن و ثبت نام در دبیرستان انتظار
دارد همه چیز مانند گذشته باشد، اما آشنا شدن با پسری خوش قیافه و جذاب به نام
‏ادوارد کولن همه چیز را عوض می کند. ادوارد و سوان خیلی زود به همدیگر احساس علاقه
پیدا می کنند. اما در وجود ‏ادوارد چیزهای عجیبی هست که بلا را می ترساند. ادوارد
قادر است تیزتر از هر پلنگی بدود و تنها با یک دست جلوی ‏تصادف ماشینی با بلا را
بگیرد. بلا بعد از شنیدن شایعه هایی که بر سر زبان هاست، شروع به تحقیق درباره
گذشته ‏خانواده کولن می کند. او کشف می کند کولن ها خون آشام هستند و ادوارد به رغم
ظاهر 17 ساله اش، بیش از صد سال ‏زیسته است. اما کولن ها خوش آشام هایی صلح جو
هستند، گونه ای نادر در میان دیگر خوش آشام هایی که به خوردن ‏خون انسان علاقمند
هستند. همزمان با معرفی بلا توسط ادوارد به خانواده اش که عکس العمل هایی نیز در
میان برخی ‏اعضای خانواده سبب می شود، سه خون آشام به نام های جیمز، ویکتوریا و
لورنت وارد شهر می شود و زندگی بلا را ‏در معرض خطر قرار می دهند. اتفاقی که باعث
می شود ادوارد و اعضای خانواده اش جان خود را برای محاظت از ‏بلا به مخاطره
بیندازند..‏

‏چرا باید دید؟‏‎

هلن کاترین هاردویک متولد 1955 مک آلن تگزاس بیشتر یک طراح صحنه
است تا کارگردان که در زمینه معماری ‏آموزش دیده و از دهه 1990 با کار در زمینه
طراحی صحنه جذب سینما شده است. کار در فیلم هایی مانند تومبستون، ‏دو روز در ولی و
سه شاه کباعث شهرتش شد و اینک که سومین فیلمش در مقام کارگردانی اکران شده، صاحب
‏رکوردهایی در زمینه کار خویش است. از جمله برگزاری افتتاحیهای بزرگ برای همین فیلم
که لقب بزرگ ترین مراسم ‏افتتاحیه برای فیلم یک کارگردان زن سینما را از آن خود
کرده است. ‏

تجربه اول فیلمسازی هاردویک در ژانر ترسناک به نام سیزده قالب
یک تولید مستقل را داشت و خیلی زود او را به قله ‏شهرت رساند. ولی فیلم دومش داستان
تولد عیسی نیز همان طور که از نامش پیداست، مضمونی مذهبی داشت و شکست ‏خورد. گویا
همین اتفاق باعث شده تا با بازگشت به حیطه ای که سبب موفقیتش شده بود، دوباره
روزهای اوج را تجربه ‏کند. اتفاقی که فروش بالای فیلم موید آن است، چیزی شاید به
خاطر شهرت منبع اقتباس آن باشد. یکی از کتاب های ‏پروفروش بانو استفانی مه یر که در
واقع جلد اول یک مجموعه چهار جلدی است و از هم اکنون خبر تولید قسمت بعدی ‏هم منتشر
شده است. اتفاقی که چند میلیون دلار دیگر نصیب ایشان و تهیه کننده ها خواهد ساخت.
ولی چه چیز نصیب ما ‏می شود؟‏

راستش را بخواهید گرگ و میش یا برزخ یکی از خسته کننده ترین و
نا امیدکننده ترین فیلم های سال 2008 است(یا ‏بود؟) که تمامی کلیشه های چند ژانر را
در هم آمیخته تا به فرمولی جذاب دست یابد و گویا بر خلاف من خیلی ها ان را ‏پسندیده
اید. قصه عشق دو موجود ناهمساز(یک نامیرا و دیگری فانی، یکی دلبر و دیگری دیو-که
ظاهراً این یکی اصلاً ‏درنده هم نیست) که هیچ چیزی را نزد نوجوان امروز آمریکایی
تحریک نمی کند الا تمایل به غرائب و غوطه ور شدن ‏در دنیای افسانه های گوتیک که
اغلب پشم شان هم ریخته است. ‏

فیلم 37 میلیون دلاری هزینه دربرداشته که عمده آن برای چشم بندی
های تکنیکی صرف شده، چون هیچ بازیگر شناخته ‏شده ای در فیلم حضور ندارد. البته همین
جوانان برومندی که در این یکی حضور به هم رسانده اند، قرار است ‏سوپراستارهای بعدی
سینمای آمریکا باشند. مضافاً به اینکه برای برخی شان چشمانداز حضور در 3 قسمت بعدی
هم ‏وجود دارد. ‏

بین خودمان بماند، دختر من مدت هاست از مرز 13 سالگی گذشته، ولی
اگر چنین هم نبود هرگز اجازه نمی دانم چنین ‏زباله ای را حتی به صرف پارو کردن 150
میلیون دلار در گیشه تماشا کند!‏

ژانر: درام، فانتزی، عاشقانه، مهیج

هفت پوند‎‎‏ \ ‏Seven Pounds

کارگردان: گابریل موچینو. فیلمنامه: گرانت نیه پورته. موسیقی:
آنجلو میلی. مدیر فیلمبرداری: فیلیپ له سور. تدوین: ‏هیوز وینبورن. طراح صحنه: جی.
مایکل ریوا. بازیگران: ویل اسمیت[بن تامس]، روزاریو داوسون[امیلی پوسا]، ‏وودی
هارلسون[ازرا ترنر]، مایکل ایلی[برادر بن]، بری پپر[دن]، الپیدیا کاریلو[سارا
جنسون]، جو نونز[لری]، بیل ‏اسمیتروویچ[جورج ریستوچیا]، تیم کلهر[استوارت گودمن]،
جینا هکت[دکتر برایر]، اندی میدلر[دکتر جورج]، جودیان ‏الدر[هالی اپلگرن]، سارا جین
موریس[سوزان]. 118 دقیقه. محصول 2008 آمریکا. نامزد جایزه بهترین فیلمنامه از
‏مراسم ساتلایت. ‏

تیم تامس، مهندس موفق هوافضا همسری زیبا و یک خانه ساحلی دوست
داشتنی دارد. شبی هنگام رانندگی به خاطر ‏دیدن پیغام تلفنی که برایش ارسال شده،
کنترل اتومبیل را از دست داده و باعث وقوع تصادفی هولناک می شود. در این ‏تصادف
همسرش به همراه شش نفر دیگر می میرند. تیم که زنده مانده، قادر به تحمل رنج این
گناه نیست و تصمیم به ‏خودکشی می گیرد. اما قبل از این کار باید جان هفت نفر را
نجات دهد...‏

‏چرا باید دید؟‏‎‏

گابریله موچینو متولد 1967 در سینمای امروز ایتالیا نام شناخته
شده است. او از 1996 با ساختن سریال مکانی در ‏آفتاب شروع به فیلمسازی کرد. اولین و
دومین فیلم های سینمایی اش کمدی های همین است! و برای همیشه در مغز من ‏نام داشت.
فیلم دوم سر آغاز شهرت و موفقیت داخلی و خارجی موچینو بود. از سومین فیلمش آخرین
بوسه رگه هایی از ‏درام و قصه های عاشقانه به آثارش راه یافت. این فیلم جایزه دیوید
دوناتللوی بهترین کارگردانی و جایزه تماشاگران ‏جشنواره سندنس را برای وی به ارمغان
آورد و زمینه ساز شناخته شدنش در آمریکا شد. آخرین فیلمش مرا به یاد داشته ‏باش،
عشق من با شرکت مونیکا بلوچی از فیلم های پر فروش سال 2004 ایتالیا شد. ویل اسمیت
بعد از دیدن دو فیلم ‏آخر وی را به امریکا دعوت کرد و خواست تا او و پسرش را در جست
و جوی خوشبختی کارگردانی کند. نتیجه این ‏کار، فروش باورنکردنی فیلم و رسیدن اسمیت
های پدر و پسر به مراسم اسکار و نامزدی در یکی از مهم ترین رشته ‏ها بود. ‏

در جستجوی خوشبختی درامی خانوادگی و به شدت عاطفی و فیلمی ساده
در ستایش از عشق و امید و حفاظت بود و ‏فیلم فعلی درباره سعی در تصحیح خطاهاست.
مردی که با یک سهل انگاری باعث مرگ هفت انسان شده، می خواهد با ‏مرگ خود و بخشیدن
هفت پوند از اعضای بدن خویش زندگی را به هفت انسان دیگر بازگرداند. اما در این میان
کار ‏دیگری نیز می کند و آن انتخاب است. او بیکار نمی نشیند تا سازمان های انتقال
عضو، قسمت های بدنش را به هر که ‏می خواهند تقدیم کند. او می خواهد اطمینان یابد
کسانی از هدایای او استفاده خواهند کرد که لیاقت زیستن را داشته باشند. ‏آدم هایی
خوب که زنده ماندن شان به حال همنوع مفید است. ‏

شاید چنین کاری به نظر افراطی بیاید، ولی سوژه ای ناب و کم نظیر
برای ساختن یک فیلم احساسی است تا هر کسی را ‏وادار به تفکر درباره رفتار خویش کند.
راستی مگر همه ما اشتباه نمی کنیم؟ ولی چند نفر از ما به فکر جبران اشتباه ‏های
خویش است و آن هم از راه درست؟ شاید روان پزشک ها تصمیم تیم را که بر اثر شوک بزرگ
روحی گرفته شده، ‏کاری غلط بدانند و دور از عقل، اما تماشاگر با دیدن عمل او تلنگری
شدید دریافت می کند. یقیناً بسیاری از دیدن هفت ‏پوند متاثر خواهند شد و حداقل کاری
که خواهند کرد پر نمودن فرم اهدای عضو بعد از خروج از سینماست که اگر چنین ‏نیز شود
باید به سازندگان فیلم آفرین گفت. جدا از بازی فیلم می توانم به کارگردانی خوب
موچینو اشاره کنم که در ‏شناخت دقایق احساسی کم نظیر ظاهر شده است. آقایان و خانم
ها، سینمای آمریکا صاحب فرانک کاپرای تازه ای شده ‏است!‏

ژانر: درام

آپالوزا‏‎ /
‏Appaloosa

کارگردان: اد هریس. فیلمنامه: رابرت نات، اد هریس بر اساس
داستانی از رابرت بی. پارکر. موسیقی: جف بیل. مدیر ‏فیلمبرداری: دین سملر. تدوین:
کترین هیماف. طراح صحنه: والدمار کالینووسکی. بازیگران: اد هریس[ویرجیل کول]، ‏ویگو
مورتنسون[اورت هیچ]، جرمی آیرونز[رندال براگ]، رنه زلوگر[آلیسون فرنچ]، تیوتی
اسپال[فیل اولسون]، لنس ‏هنریکسن[رینگ شلتون]، تام باور[ابنر رینز]، جیمز گامون[ارل
می]، آریادنا جیل[کتی]، گابریل مارتینز[جو ویتفیلد]. ‏‏114 دقیقه. محصول 2008
آمریکا. ‏

دهه 1880. مارشال ویرجیل کول و معاونش اورت هیچ از سوی اهالی
شهری بی قانون استخدام می شوند تا مزرعه ‏داری بی رحم به نام رندال برگ را به تقاص
قتل کلانتر و معاون های او دستگیر کند. همزان با ورود این دو نفر به ‏شهر، زنی به
نام آلیسون فرنچ نیز وارد شهر کوچک شده و به زودی میان تبدیل به محبوب ویرجیل می
شود. ویرجیل و ‏هیچ بعد از یافت شدن شاهدی موثق، اقدام به دستگیری رندال برگ می
کنند. اما افراد و دوستان رندال با گروگان گرفتن ‏آلیسون موجبات نجات وی را فراهم
می آورند. ویرجیل و هیچ به تعقیب آنها می روند، اما مشاهده رفتار دوستانه آلیسون
‏با رندال باعث می شود که رابطه میان او و ویرجیل اندکی تیره شود. ویرجیل و هیچ
موفق می شوند بعد از مقابله با ‏سرخ پوست ها، دوستان رندال را از سر راه بردارند.
ولی رندال موفق به فرار می شود. در بازگشت به شهر، آلیسون ‏زندگی مشترکی را با
ویرجیل آغاز می کند، در حالی که قبلاً در صدد اغوای هیچ نیز بوده است. مدتی بعد سر
و کله ‏رندال با در دست داشتن حکم بخشودگی در شهر پیدا شده و با بزرگان شهر شروع به
مراوده می کند. چیزی که به مذاق ‏هیچ خوش نیامده و قصد جان او را می کند...‏

‏چرا باید دید؟‏‎‏

آپالوزا که نامش یادآور وسترنی دیگر به همین نام با بازی مارلون
براندو است، بر خلاف همین شباهت هیچ قرابتی با آن ‏فیلم ندارد. بلکه بر اساس
داستانی از رابرت بی. پارکر منتشره به سال 2005 ساخته شده و بیشتر به فیلم
‏وارلاک(1959) ساخته ادوارد دمیتریک نزدیک است. ‏

آپالوازا دومین ساخته یکی از بازیگران خوش نام و برجسته روزگار
ماست. اد هریس 58 ساله برای دومین فیلمش ‏داستانی را برگزیده که جدا از شباهت به
فیلم کلاسیک ژانر وسترن -بوچ کسیدی و سندنس کید- خود به تنهایی واجد ‏مضامینی چون
حسادت، دوستی مردانه و... است. اما بهتر است آن را حضور دردسرساز یک زن میان مشتی
ششلول ‏بند بنامیم. چون فیلم بر خلاف وسترن های اخیر-قتل جسی جیمز..- از جنیه های
تاریخی به دور است و ترجیح می دهد ‏در میان اسطوره های غرب وحشی و فیلم های وسترن
به دنبال جای پایی بگردد و بر خلاف آن فیلم-و بسیاری از ‏وسترن های پس از جنگ جهانی
دوم- که سوال هایی درباره هویت ملی، حافظه تاریخی و سرشت قانون طرح می ‏کردند،
مانند قطار سه و ده دقیقه به یوما که اخیراً به نحوی شایسته بازسازی شد، همچون
وسترن های رده ب در صدد ‏ساخت اسطوره مردها، اسب ها و سلاح هایشان باشد. ‏

به همین دلیل مانند همان فیلم های رده ب تنها می تواند تماشاگری
که از دیدن وسترن های باشکوه محروم بوده یا زرق ‏و برق آنها را نمی پسندد، به خود
جذب کند. البته بگذریم از اینکه مورخان سینما بعدها این فیلم های ارزان را به
‏جایگاهی والا ارتقاء دادند. فیلم هریس نیز بر خلاف کار اولش، یک فیلم بزرگ و در
اینجا یک وسترن بزرگ نیست. اما ‏ارزش تماشا کردنش را دارد. ته رنگی از مضامین سیاسی
همچون امنیت و قانون و فردیت نیز در کار به چشم می ‏خورد که بر اعمال زور عادلانه
هیچ یا ویرجیل سایه ای از شک می گستراند. بازی سه هنرپیشه مرد فیلم خوب، اما ‏بازی
زلوگر کوتاه و خالی از هر نوع پیچیدگی است. پدر اد هریس نیز در نقش کوتاه قاضی بازی
کرده است. ‏

منبع اقتباس فیلم یک کتاب مشهور بوده، سبب شد تا پیش از تولید
این فیلم سخن از ساخت دنباله ای نیز بر آن به میان ‏آید که با توجه به فروش 20
میلیون دلاری آن تحقق اش اندکی دور از انتظار است. ‏

ژانر: وسترن، درام، جنایی

گران تورینو‏‎ ‏/ Gran Torino

کارگردان: کلینت ایست وود. فیلمنامه: نیک شنک بر اساس داستانی از دیو جانسون و
خودش. موسیقی: کایل ایست وود، ‏مایکل استیونز. مدیر فیلمبرداری: تام اشترن. تدوین:
جوئل فاکس، گری روچ. طراح صحنه: جیمز جی. موراکامی. ‏بازیگران: کلینت ایست وود[والت
کووالسکی]، بی ونگ[تائو ونگ لور]، آهنی هر[سو لور]، مایکل کوروسکی[جاش ‏کووالسکی]،
بروک چیا تاهو]مادر تائو]، چی تاهو]مادربزرگ مطلقه تائو]، سانی وو[اسموکی]،
کریستوفر کارلی[پدر ‏یانوویچ]، برایان هیلی[میچ کووالسکی]، جرالدین هیوز[کارن
کووالسکی]، دریما واکر[اشلی کووالسکی]، جان کارول ‏لینچ[مارتین آرایشگر]، دوا
موا[فونگ ملقب به اسپایدر]. 116 دقیقه. محصول 2008 آمریکا. نامزد جایزه بهترین آواز
‏از مراسم گولدن گلاب، برنده جایزه بهترین بازیگر مرد/ایست وود و بهترین فیلمنامه
از انجمن ملی منتقدان آمریکا. ‏

والت کووالسکی کهنه سرباز جنگ کره، پس از مرگ همسرش تنها می شود. رابطه چندانی
با پسر و عروسش ندارد و ‏نوه اش نیز چشم به خانه و اتومبیل فورد کلاسیک اش- گران
تورینو- دوخته و مرگش را روزشماری می کند. از طرف ‏دیگر تندخویی خود والت نیز مانع
از برقراری ارتباط وی با دیگران می شود و زمانی که کشیش محله به توصیه همسر
‏متوفایش به دیدن وی می آید، با رفتار خشن وی روبرو می شود. این وضعیت با اثاث کشی
خانواده ای کره ای به ‏همسایگی والت بحرانی تر می شود، چون همان طور که والت چشم
دیدن چشم بادامی ها را ندارد آنها نیز از همسایگی ‏با قاتل پدران یا اقوام شان
خوشحال نیستند. اما اقدام ناموفق پسر کوچک خانواده به نام تائو در سرقت گران
تورینوی ‏کووالسکی که به تشویق بچه های خلاف کار محله صورت گرفته، اوضاع را بیش از
پیش به هم می ریزد. اصرار ‏گروه خلافکاران که یکی از اقوام تائو نیز درمیان آنها
قرار دارد مبنی بر پیوستن وی به گره، باعث می شود کووالسکی ‏ناخواسته در درگیری
میان آنها دخالت کرده و جان تائو را نجات دهد. این کار وی سیلی از هدایا را به خانه
وی سرازیر ‏می کند. چیزی که به مذاق والت پیر سازگار نیست، اما ابراز حق شناسی
خانواده با نجات سو دختر خانواده توسط والت ‏از دست خلافکاران محل بیش از گذشته شدت
می گیرد. مادر خانواده که از رفتار مردانه والت خوشش آمده، پسرش را ‏برای جبران
گناه و شکل گرفتن شخصیت اش نزد والت می فرستد. والت ابتدا نمی پذیرد، ولی کم کم
آموزش تائو را ‏دلچسب می یابد و حتی به وی در یافتن کار کمک می کند. اما اصرار
خلافکاران محل مبنی بر پیوستن تائو به آنها این ‏بار با شدت بیشتری همراه است و
زهرچشم والت نیز با دزدیده شدن و تجاوز به سو پاسخ داده می شود. چیزی که والت
‏کووالسکی را به خشم می آورد...‏

‏چرا باید دید؟‏‎

دومین فیلم ایست وود کهنه کار و پا به سن گذاشته در سال اخیر که مانند بچ? عوضی
موفق به جلب نظر منتقدان و ‏تماشاگران شد. گران تورینو که نامش را از اتومبیل فورد
مدل 1972 گرفته، اشاره ای واضح و روشن به روزگار از ‏دست رفته و معیارهای اخلاقی
فراموش شده دارد. در یک کلمه فیلم درباره زوال ارزش هاست، آن هم از نگاه مردی ‏عمل
گرا که زمانی تنها راه حل را ابراز خشونت و حل مشکل از طریق فیزیکی-عملاً حذف آن و
مرگش- می دانست. ‏چیزی که در شخصیت های سینمایی ایست وود نیز مشاهده کرده بودیم و
خود به شکلی آگاهانه و زیبا به آنها ارجاع می ‏دهدو گران تورینو به نوعی مرثیه ای
برای این شخصیت سینمایی رو به مرگ نیز هست. مرگی در خور این شخصیت ‏که معنایی هم بر
آن متصور باشد. ‏

البته گران تورینو در نگاه نسخت چیز در مایه های آرزوی مرگ چارلز برانسون و نبرد
او با خلافکاران محلی دارد. ‏پلیس تا اواخر فیلم حتی حضور فیزیکی در کوچه و خیابان
ندارد و همین تماشاگر و والت کووالسکی را در دادن جواب ‏خشونت به وسیله خشونت محق
جلوه می دهد. همه انتظار داریم که ایست وود و در واقع شخصیت سینمایی سوار بی نام
‏او پاسخ همه این اجامر و اوباش را با سلاح بدهد. همان طور که در برای یک مشت دلار
ابتدا با انگشتانش قربانیان بی ‏ادب خود را هدف می گرفت و می شمرد و سپس هفت تیر
واقعی اش را از غلاف بیرون می کشید. اما غافلگیری در ‏راه است. این بار حتی با وجود
همسو شدن کشیشی که به روش های عمل گرایانه وی ایمان آورده، سرباز پیر به تلافی
‏تمامی آن جان هایی که در جنگ ستانده(و قتل شمرده نمی شود) خود را آماج گلوله های
تبهکاران نوجوان می کند تا ‏شاهدانی بر اقدام پلیس علیه آنها فراهم کند. او به
رستگاری می رسد و شخصیت سینمایی ایست وود نیز رستگار می ‏شود. شاید نژادپرست ها
زیادی از دیدن این فیلم به نتیجه ای همسان برسند یا تلنگری کوچ به روح و روان شان
باشد، ‏که اگر چنین شود باید گفت دست مریزاد آقای ایست وود! راستی که دود از کنده
بلند می شود!‏

ایست وود گران تورینو را با هزینه 35 میلیون دلار ساخته و به جرات می شود گفت که
هر دلاری که برای القای این ‏پیام به نژادپرست ها خرج کرده به جا بوده است. ایست
وود نشان می دهد که می توان به نجات نژادپرست ها امیدوار ‏بود. همین طور به نجات یا
تادیب تبهکاران رنگین پوستی که آمریکا را وطن خود ساخته اند. کشوری برای همه
‏مهاجران، حتی دشمنان سابق مانند ژاپنی ها و کره ای ها. آدم هایی که والدین بعضی از
آنها از راه ازدواج با همین ‏سربازان آمریکایی به این کشور راه پیدا کردند. گران
تورینو دعوت نامه ایست وود به درک متقابل و همزیستی مسالمت ‏آمیز است. آرزو می کنم
چشم های بینا و گوش های شنوایی زیادی برای آن وجود داشته باشد!

روزی که زمین ایستاد‏‎ / ‏The Day the Earth Stood Still

کارگردان: اسکات دریکسون. فیلمنامه: دیوید اسکارپا بر اساس
فیلمنامه 1951 ادموند اچ. نورث. موسیقی: تیلر بیتس. ‏مدیر فیلمبرداری: دیوید
تاترسال. تدوین: وین وارمن. طراح صحنه: دیوید برایسبین. بازیگران: کیانو
ریوز[کلاتو]، ‏جنیفر کانلی[هلن بنسون]، کتی بیتس[رجینا جکسون]، جیدن اسمیت[جیکاب
بنسون]، جان کلیز[پروفسور برنهارد]، ‏جان هام[مایکل گرانیه]، کایل چندلر[جان
دریسکول]، رابرت نپر[سرهنگ]، جیمز ونگ[آریالی وو]، جان راثمن[دکتر ‏مایرون]. 103
دقیقه. محصول 2008 آمریکا. نام دیگر: ‏D.T.E.S.S.‎‏. نامزد جایزه بهترین ترکیب و
تدوین صدا و ‏بهترنی جلوه های ویژه بصری از مراسم ساتلایت. ‏

سال 1928، کوه های برف پوش قره قوم در هندوستان. کوهنوردی با
گویی درخشان برخورد کرده و بعد از تماس ‏دستش با آن از هوش می رود. زمانی که به هوش
می آید، گوی ناپدید شده و زخمی بر روی دست وی باقی مانده است. ‏

زمان حال. دکتر هلن بنسن استاد دانشگاه پرینستون و تعدادی دانشمند دیگر به سرعت
توسط مامورین امنیتی گردآوری ‏می شوند. هدف از این کار طراحی نقشه ای برای نجات
انسان ها از برخورد با جسمی است که با سرعتی معادل 30 ‏هزار کلیومتر در ساعت به سوی
زمین نزدیک می شود و در کمتر از یک ساعت بعد به منطقه منهتن اصابت خواهد ‏کرد. زمان
کم است و کاری از دست دانشمندان ساخته نیست. دانشمندها به همراه گروهی از مامورین
دولت سوار ‏هلیکوپترها شده و منتظر برخورد می مانند. شیئی ناشناس در ساعت مقرر به
منهتن نزدیک شده، اما به آرامی روی ‏سنترال پارک فرود می آید. دانشمندان که دریافته
اند این شیئی -گویی درخشان و عظیم- سفینه ای بیولوژیکی است، با ‏حضور در آنجا سعی
در شناسایی و تماس با سرنشینان آن می کنند. بیگانه ای از گوی خارج می شود، اما شلیک
‏عجولانه یک سرباز و زخمی شدنش پایانی ناخوش به این ابراز دوستی می دهد. به دنبال
این این واقعه روباتی غول ‏پیکر به نام گورت از گوی خارج شده و تمام سلاح ها را از
کار می اندازد. ‏

مامورین نیز بیگانه زخمی را به بیمارستان منتقل کرده و شروع به
مداوای و می کنند. اما در میانه جراحی بدن بیگانه ‏شروع به پوست اندازی کرده و فردی
شبیه به انسان و با قیافه کوهنورد 8 دهه پیش ظاهر می شود. وزیر دفاع رجینا ‏جکسون
تصمیم می گیرد وی را که کلاتو نامیده می شود، مورد بازجویی قرار دهد. کاری که بنسون
و دیگر دانشمندان ‏مخالف آن هستند. گورت به آزمایشگاهی زیر زمینی منتقل می شود تا
آزمایش های روی آن صورت بگیرد. همزمان ‏اصرار جکسون مبنی بر شروع بازجویی سبب می
شود تا کلاتو با کشتن بازجو و بسیاری از مامورین گریخته و به ‏منزل دکتر بنسون و
پسرخوانده اش جیکاب پناه ببرد. کلاتو از بنسون کمک می خواهد و به او می گوید که
برای انجام ‏ماموریتی به زمین آمده است. چون نوع بشر در حالی نابودی محیط زیست خویش
است و موجودات هوشمند کهکشان ‏تصمیم گرفته اند یا زمین باید نابود شود یا زمینی
ها...‏

‏چرا باید دید؟‏‎

کمتر تماشاگری غیر از شیفتگان سینمای علمی تخیلی کلاسیک نسخه
1951 رابرت وایز از داستان هری بیتس را به یاد ‏دارند. فیلمی که در کتاب های تاریخ
سینما همواره به عنوان اثری برجسته از آن یاد می شود، اما در دوره جنگ سرد و ‏آغاز
بیگانه هراسی آمریکایی ها تعابیر پنهان دیگری نیز در آن وجود داشت که دموکراسی و
لیبرالیسم آمریکایی را تنها ‏راه نجات بشریت اعلام می کرد. در آن نسخه کلاتو بعد از
حضور بر سر بنای یادبود لینکلن به این باور می رسید که ‏هنوز امید برای نجات بشریت
باقی است، اما فیلم فعلی راه دیگری را در پیش گرفته است.‏

اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم نسخه امروزی روزی که زمین
ایستاد –بر خلاف نظر اکثریت منتقدان فرنگی- فیلم ‏شسته رفته تر، واقعاً به روز
تر-مضمون و اجرا- و جذاب تری است. بیایید برای یک بار هم که شده نق زدن بر سر
‏اینکه نسخه اصلی بهتر از بازسازی های امروزی است برداریم. استثناء همیشه وجود دارد
و مورد فعلی یکی از ‏آنهاست. ‏

داستان هیرام گیلمور بیتز سوم در دست های دیوید اسکارپا و اسکات
دریکسون تبدیل به فیلمی شکیل و امروزی درباره ‏خطرهای زیست محیطی شده است. حتی اگر
این مضمون و گرایش به آن را مد روز ارزیابی کنیم، کاری که این دو نفر ‏با آن کرده
اند سبب می شوند تا تصنعی بودن در ورای این گرایش را خیلی زود فراموش کنیم. آنها کل
پیام فیلم را در ‏یک جمله کلاتو خلاصه کرده اند: اگر زمین نابود شود، شما هم نابود
خواهید شد. ولی اگر شماها نابود شوید، زمین ‏نجات پیدا می کند.‏

این جمله به تمامی منعکس کننده نتایج کنفرانس ها، بررسی ها و
فیلم های مستند و کتاب هایی متعددی است که در زمینه ‏نابودی محیط زیست ما تولید شده
اند. واقعیتی تلخ و ناخوشایند که ما انسان ها با دست خود تیشه به ریشه خود می زنیم.
‏نسخه فعلی جدا از برتری در جلوه های ویژه که امری بدیهی و پیش پا افتاده است، از
نظر مضمونی گام دیگری نیز ‏برمی دارد و آن حذف لینکلن یا هر سمبل شناخته شده
آمریکایی است. دکتر بنسن و پسرخوانده سیاه پوستش نماینده آدم ‏های معمولی روزگار ما
هستند. آنها امید به نجات نوع بشر را زنده نگاه می دارند و کلاتو را قانع می کنند
که می شود ‏فرصتی دیگر به انسان ها برای اصلاح خویشتن و حفاظت از زیستگاهش داد. ‏

اسکات دریکسون دانش آموخته مدرسه سینما و تلویزیون ‏USC‏ است.
از 1995 با نوشتن و کارگردانی فیلم کوتاه عشق ‏در معرض تباهی ها وارد سینما شد.
اولین فیلم بلندش را به طریقه ویدیویی در سال 2000 با نام جهنم ساز: دوزخ
‏کارگردانی کرد. اولین فیلم بلند سینمایش نیز در ژانر ترسناک قرار داشت که سه سال
قبل با نام جن گیری امیلی رز به ‏نمایش در آمد. روزی که زمین ایستاد سومین فیلم
بلند اوست و بهترین کارش نیز محسوب می شود. فیلم که با هزینه ای ‏معادل 80 میلیون
دلار تولید شدخ در دو هفته اول نمایش خود نزدیک به 50 میلیون دلار عایدی داشته است.
توصیه می ‏کنم فرصت تماشای آن را از دست ندهید، یک بازسازی آبرومندانه و مدرن از یک
اثر کلاسیک!‏

ژانر: علمی تخیلی، درام، مهیج